تحلیل محتوای روایت های ایران باستان در تاریخ نگاری اسلامی با تأکید بر شیوه ی حکومت داری (منابع پنج قرن اول هجری)

یکی از مسائل مهم در پژوهش¬های تاریخی درسال¬های اخیر، بازخوانی مجدد متون مرجع به منظور رسیدن به تفسیری علمی و تازه است. این مسئله موجب شده که پژوهش¬گران حوزه¬ی تاریخ به سراغ روش¬های جدید پژوهشی بروند و از این طریق نگاهی نو به منابع مهم و معتبر بیندازند. منابع تاریخ¬نگاری قرون اسلامی از معتبرترین و مهم¬ترین منابع برای تاریخ ایران است و پژوهش¬گران همواره برای تحقیقات مختلف تاریخی ناگزیر از استفاده¬ی این متون هستند. همچنین این متون از منابع اصلی برای تاریخ ایران باستان است؛ چرا که هم از نظر زمانی به آن دوره نزدیک است و هم از منابع مختلف برای تدوین کتب خود استفاده کرده¬اند. در همین راستا برای شناختن تاریخ ایران باستان، مهم¬ترین منبع همان تواریخ قرون نخستین اسلامی هستند. از این¬رو در پژوهش حاضر، نگارنده با استفاده از تکنیک و روش تحلیل محتوا، متون تاریخی اسلامی را بازخوانی و تفسیری نو از روایت¬ها و گزارش¬های مورخین مسلمان از تاریخ ایران باستان ارائه داده و نشان دهیم که هدف آن¬ها از این شیوه¬ی گزارش¬گری و گزینش روایت¬ها نشان دادن چه جنبه¬هایی از حکومت¬داری در ایران باستان بوده است.